Inez Baturo to uznawana polska osobowość artystyczna, której talent i pasja do sztuki wpływają na różne obszary kultury. Urodziła się 8 marca 1966 roku w Starachowicach, gdzie rozpoczęła swoją przygodę z fotografią.
Nie tylko zajmuje się fotografowaniem, ale również wydawaniem książek, tłumaczeniem oraz redakcją tekstów, co czyni ją wielozadaniową twórczynią z bogatym doświadczeniem.
Życiorys
Inez Baturo, małżonka znanego fotografa Andrzeja Baturo, zdobyła wykształcenie na kierunku filologia angielska na Uniwersytecie Śląskim, kończąc studia w 1990 roku. Od 1991 roku zarządza Wydawnictwem Baturo, które specjalizuje się w publikacji książek albumowych, oraz Galerią Fotografii B&B, znajdującą się w Bielsku-Białej.
W 1999 roku została członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików, przydzielając sobie numer legitymacji 770, a w pięć lat później objęła stanowisko wiceprezesa Okręgu Górskiego ZPAF. Inez aktywnie działa jako kurator międzynarodowego konkursu i wystawy Bez granic, w dodatku pełni rolę wiceprezesa Fundacji Centrum Fotografii oraz dyrektora programowego FotoArtFestival.
W swojej pracy artystycznej skupia się przede wszystkim na fotografii pejzażowej, ale również ma na swoim koncie fotografie z innych dziedzin, takich jak teatr, portret, fotografia dziecięca oraz moda. Jej prace zostały opublikowane w renomowanych magazynach takich jak Playboy, Voyage, Podróże, National Geographic oraz w albumach zbiorowych takich jak Góry Polskie, Bielsko-Biała i Mistrzowie polskiego pejzażu.
Inez Baturo jest również autorką dwóch albumów fotograficznych: Beskidy oraz Cieszyn. Dodatkowo przetłumaczyła na język polski dzieło Historia fotografii światowej autorstwa Naomi Rosenblum.
W 2013 roku zrealizowała projekt albumu fotograficznego w limitowanej edycji (500 egzemplarzy) Fotografia pejzażowa / Landscape Photography, który zawiera jej unikalne fotosy przedstawiające piękno polskich gór oraz morza.
Wystawy
Indywidualne
W bogatej karierze Inez Baturo można wyróżnić wiele indywidualnych wystaw, które odbyły się w różnorodnych lokalizacjach. W 1992 roku artystka zaprezentowała swoją twórczość na II Międzynarodowym Festiwalu Filmów Górskich w Katowicach. Dwa lata później, w 1994 roku, miała wystawę w holenderskiej galerii Objective, gdzie ukazała piękno Beskidów. W 1995 roku zorganizowano wystawę w Górnośląskiej Macierzy Kultury w Katowicach pod tytułem „Góry, góry…”.
W kolejnych latach Baturo kontynuowała swoją twórczość, prezentując swoje prace w Galerii Fotografii B&B w Bielsko-Białej – w 1997 roku miała tu pokaz slajdów zatytułowany „Światło w pejzażu”, a w 1999 roku, zarówno w tej samej galerii, jak i w Starej Galerii ZPAF w Warszawie, zorganizowano wystawę „Zobaczyć światło”. W 2000 roku artystka wzięła udział w prezentacji w Galerii Stotrzynaście w Białymstoku oraz w Czechach.
Kolejne wystawy miały miejsce w Łódzkim Towarzystwie Fotograficznym oraz podczas 5. Explorers Festiwal, gdzie również zaprezentowano pokazy slajdów. W 2004 roku Baturo brała udział w Międzynarodowym Festiwalu Fotografii oraz Biennale Fotografii Górskiej w Jeleniej Górze. Jej ostatnia indywidualna prezentacja odbyła się w 2005 roku w Seminaire Nida na Litwie, gdzie z kolei zaprezentowała autorski pejzaż.
Zbiorowe
Oprócz indywidualnych wystaw, Inez Baturo brała również udział w licznych zbiorowych prezentacjach. W 1990 roku wzięła udział w Konkursie Fotografii Górskiej, który odbył się w Nowym Targu oraz w Bielsko-Białej. Rok później, w 1991, uczestniczyła w Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Górskich w Antibes we Francji. Baturo powróciła do konkursów fotograficznych w Nowym Targu i Bielsko-Białej w 1992 oraz 1994 roku.
W 1992 roku artystka zaprezentowała swoje prace na Biennale Fotografii Górskiej w Jeleniej Górze. Kolejny rozwój jej kariery miał miejsce w 1998 roku podczas wystawy „Surprise yourself” w Jeleniej Górze oraz w 2000 roku na Okręgu Górskim ZPAF w galerii B&B. Tuż po tym, w 2001 roku, brała udział w Mistrzach Polskiego Pejzażu w Łodzi oraz Konkursie Fotografii Górskiej w Krakowie.
Jej prace również znalazły miejsce w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, a w 2003 roku w Bielsku-Białej zrealizowano wystawę „Sztuka patrzenia”. W tym samym roku artystka uczestniczyła jeszcze w kilku poplenerowych wystawach, które odbyły się w Starej Galerii ZPAF w Warszawie. W 2005 roku jeszcze raz miała okazję prezentować swoje fotografie na wystawie ZPAF w Warszawie, odpowiadając na pytanie o „Gdzie jesteśmy?”.
Nagrody
Oto wyjątkowe osiągnięcia artystyczne Inez Baturo, które podkreślają jej talent i wkład w świat fotografii górskiej oraz wydawnictw. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz nagród, które zdobyła w ciągu swojej kariery.
- Grand Prix w Konkursie Fotografii Górskiej im. Jana Sunderlanda, Nowy Targ (1990),
- Grand Prix w Konkursie Fotografii Górskiej im. Jana Sunderlanda, Nowy Targ (1992),
- Srebrny Medal w Konkursie Fotografii Górskiej im. Jana Sunderlanda, Nowy Targ (1994),
- Bursztynowa Księga na Spotkaniach Wydawców Dobrej Książki w Gdańsku – za album Beskidy (1995),
- nagroda za Najpiękniejszą Książkę Roku w Konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek – za album Beskidy (1995),
- Nagroda Prezydenta Miasta Bielsko-Biała w dziedzinie kultury – Ikar (2005),
- Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie sztuk plastycznych (2007) – przyznana fotografikowi po raz pierwszy w historii za wybitne osiągnięcia.
Te wyróżnienia świadczą o jej wyjątkowym talencie oraz zaangażowaniu w promowanie piękna polskich gór i kultury.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Leszek Muth | Janusz Radek | Andrzej Ratusiński | Konrad Imiela | Tomasz Kordeusz | Lucyna Szubel | Elżbieta Zapendowska | Sławomir Pacek | Karolina Kominek | Katarzyna Mądrzycka-Adamczyk | Krystyna Janda | Marek Bargiełowski | Grzegorz Kozera | Maciej Frankiewicz (malarz) | Grzegorz Dziamka | Wojciech Łęcki | Tomasz Dziubiński (muzyk) | Iwona Kmiecik | Dariusz Grudzień | Jan Krzysztof SzczygiełOceń: Inez Baturo