Bogusz Bilewski

---

Życiorys

W życiu Bogusza Bilewskiego splatały się różnorodne oczekiwania jego rodziców. Matka pragnęła, aby został śpiewakiem, natomiast ojciec miał nadzieję na inżynierską karierę syna. Edukację rozpoczął w Gimnazjum Towarzystwa Salezjańskiego w Ostrzeszowie, a następnie w 1954 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Aktorską w Krakowie. Tuż po zakończeniu studiów zainaugurował swoją karierę aktorską w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku.

Jego talenty znajdowały uznanie na wielu polskich scenach teatralnych. Zagrał zarówno w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, jak i w warszawskich teatrach, takich jak Dramatyczny, Powszechny, Ateneum, Polski, Narodowy i Na Woli.

Jego kariera filmowa przyniosła mu największą popularność dzięki dwóm niezapomnianym rolom: jako Walusiu Kwiczół w serialu Janosik (1973) reżyserii Jerzego Passendorfera oraz jako Kulwiec-Hippocentaurus w Potopie (1974), który także wyreżyserował Jerzy Hoffman. W ciągu swojej kariery zagrał w wielu filmach oraz na scenach teatralnych, a także pracował w dubbingu.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie na skutek krwotocznego udaru mózgu. Ostatnim miejscem spoczynku Bogusza Bilewskiego jest cmentarz Powązkowski w Warszawie, gdzie został pochowany w kwaterze 157-3-18.

Filmografia

Filmografia Bogusza Bilewskiego to obszerny zbiór ról, które artysta zrealizował na przestrzeni wielu lat. Jego debiutanckie wystąpienia miały miejsce w 1957 roku, w tym znaczące role takie jak U-mun-tu w filmie Król Maciuś I oraz Józek Rumsza w Zimowy zmierzch. W tym samym roku zagrał także pilota Janusza w krótkim metrażu Spotkania.

W 1958 roku artysta miał okazję wystąpić jako Jacek w filmie Rancho Texas i jako Janek Wiślak w Dwoje z wielkiej rzeki. Kolejne lata przyniosły mu różnorodne wyzwania aktorskie, takie jak porucznik Stefan Zaremba w Historii jednego myśliwca czy gangster w komedii Ostrożnie Yeti.

W 1964 roku zagrał Cygana w Rękopisie znalezionym w Saragossie, a w 1967 roku wcielił się w postać kapitana Mieczysława Słabego w filmie Westerplatte. Dodatkowo w latach 70-tych jego dorobek filmowy znacząco się powiększył, z ról takich jak Waluś Kwiczoł w Janosiku i rolą rycerza Hlawa w Pierścieniu księżnej Anny.

W kolejnych latach oglądamy go w filmach takich jak Potop (1974) oraz w komediach, jak Nie lubię poniedziałku (1971) czy Zabijcie czarną owcę (1971). W latach 80-tych aktor nie przestawał zaskakiwać widzów, grając w produkcjach jak Białe tango oraz Klejnot wolnego sumienia.

Polski dubbing

W obszarze dubbingu, jego kariera również obfituje w wartościowe projekty. W 1989 roku użyczył głosu Grymasowi Buldożerowi w Wszystkie psy idą do nieba. Wśród innych znaczących ról dubbingowych znalazły się m.in. rola książęcia Suchorukowa w Piotrze Wielkim oraz Terminusa w Asterix kontra Cezar (pierwsza wersja dubbingowa).

W każdym z tych filmowych przedsięwzięć Bogusz Bilewski potrafił wykreować postacie, które na trwałe zapisały się w polskiej kinematografii. Jego talent był widoczny zarówno w produkcjach fabularnych, jak i w ambitnych projektach dubbingowych, pozostawiając po sobie niezatarte ślady.

Ostatnie lata jego kariery nadal były pełne interesujących ról, co świadczy o nieustającej pasji do aktorstwa. W jego filmografii znajdują się także ikoniczne postacie, jak okularnik pod Wawelem w Śmierci Johna L. czy żołnierz rosyjski strzelający w 5 dni z życia emeryta.

---

Oceń: Bogusz Bilewski

---