Starachowice Górne

Dzielnice

Starachowice Górne to niegdyś malownicza wieś, która w 1952 roku została włączona w granice administracyjne Starachowic. Obszar ten znajduje się w zachodniej części miasta, rozciągając się na lewym brzegu rzeki Kamiennej.

Charakterystycznym elementem tej lokalizacji jest jej układ, który ma postać typowej ulicówki. Ulica Nowowiejska stanowi oś, wzdłuż której skupiają się zabudowania, nadając temu miejscu specyficzny klimat i jednocześnie tworząc jego unikalny charakter.

Historia

Starachowice Górne to niegdyś wieś, która znajduje się na zachód od miejscowości Starachowice, znanej również jako Starachowice Dolne. W czasach Królestwa Kongresowego, obszar ten przynależał do powiatu iłżeckiego w guberni kieleckiej. Na początku, w latach 1867–1870, znajdowała się w granicach gminy Starachowice.

Jednak 13 stycznia 1870 roku gmina Starachowice została zniesiona w wyniku przyłączenia do niej miejscowości Wierzbnika, która utraciła prawa miejskie. W rezultacie jednostka administracyjna została przekształcona w gminę Wierzbnik. Z kolei 18 sierpnia 1916 roku z gminy Wierzbnik wyłączono Wierzbnik, przemieniając go w osobną gminę miejską. Z pozostałej części gminy, w tym z obszarem Starachowic Górnych, utworzono nową gminę Styków 1 listopada 1916 roku.

W okresie II Rzeczypospolitej Starachowice Górne wchodziły w skład województwa kieleckiego, w powiecie iłżeckim. Zgodnie z danymi z 1921 roku, miejscowość ta miała wtedy 496 mieszkańców. 31 października 1933 roku powstała gromada o nazwie Starachowice Górne, która obejmowała zarówno wieś, jak i otaczające ją lasy państwowe z gajówką Starachowice Górne. Natomiast 1 kwietnia 1939 roku miasto Wierzbniki połączono z gromadą Starachowice Fabryczne, co skutkowało zmianą jego nazwy na Starachowice-Wierzbnik. Mimo to, Starachowice Górne pozostały odrębne jako gromada w gminie Styków.

W trakcie II wojny światowej obszar ten został włączony do Generalnego Gubernatorstwa, w obszarze dystryktu radomskiego (powiat starachowicki). Niemieccy okupanci zlikwidowali gromadę Starachowice Górne, a także gromady Starachowice-Wieś, Krzyżowa Wola oraz Wanacja, włączając je do miasta Starachowice-Wierzbnik, które przemianowali na Starachowice.

Po zakończeniu wojny nastąpił powrót do stanu sprzed konfliktu; gromady, które zostały zintegrowane przez hitlerowców z Starachowicami, uzyskały swoją dawną samodzielność, w tym również Starachowice Górne. Miasto z kolei powróciło do swojej przedwojennej nazwy Starachowice-Wierzbnik, która zmieniła się na Starachowice dopiero 3 września 1949 roku.

Ostatecznie Starachowice Górne utraciły swoją autonomię 1 lipca 1952 roku, kiedy to zostały włączone do miasta Starachowice, w wyniku nadania mu statusu powiatu miejskiego.

Przypisy

  1. Dz.U. z 1952 r. nr 19, poz. 118
  2. M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 795
  3. Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8
  4. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
  5. M.P. z 1939 r. nr 77, poz. 175
  6. Dz.U. z 1939 r. nr 7, poz. 42
  7. Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 27, poz. 182
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30.09.1921 r. i innych źródeł urzędowych.
  9. Historia sołectwa Styków
  10. Rozporządzenie c. i k. Jeneralnego-Gubernatorstwa wojskowego z dnia 21.10.1916 r. Oznaczenie obszaru miast: Buska, Chmielnika, Dąbrowej, Jędrzejowa, Ostrowca, Sandomierza, Staszowa, Szczebrzeszyna, Wierzbnika, Włoszczowy i Zamościa.
  11. Wierzbnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 399.
  12. Postanowienie z 17 (29) października 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 415)
  13. Starachowice Górne na Mapie WIG (1933)

Oceń: Starachowice Górne

★★★★★
Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:23