Parafia Świętej Trójcy w Starachowicach

Kościoły

Parafia Świętej Trójcy, usytuowana w Starachowicach, jest przykładem żywej wspólnoty rzymskokatolickiej, która odgrywa istotną rolę w życiu lokalnym. Należy ona do dekanatu Starachowice-Południe oraz przynależy do diecezji radomskiej, co podkreśla jej znaczenie w szerszej strukturze Kościoła.

W ramach tej parafii funkcjonuje szereg grup i wspólnot, które angażują się w różnorodne działania. Wśród nich wyróżniają się:

  • schola,
  • chór Soli Deo,
  • Ruch Światło-Życie,
  • Żywy Różaniec,
  • III Zakon św. Franciszka,
  • Rodzina Radia Maryja,
  • Straż Honorowa NSPJ,
  • neokatechumenat.

Każda z tych grup ma na celu nie tylko rozwój duchowy swoich członków, ale także integrację społeczności lokalnej, co jest niezmiernie ważne w dzisiejszych czasach. Dzięki takim inicjatywom, parafia staje się miejscem, w którym można zarówno wzrastać w wierze, jak i nawiązywać wartościowe relacje międzyludzkie.

Historia

Parafia Świętej Trójcy w Starachowicach ma bogatą historię, sięgającą 1688 roku. Właśnie wtedy, została erygowana przez biskupa krakowskiego, Jana Małachowskiego.

Warto zwrócić uwagę na okres, który obejmuje lata XVI do XIX wieku, kiedy to parafia rozwijała się i nabierała znaczenia w regionie.

Kościół

Kościół, który nosi nazwa Świętej Trójcy, znajduje się w Starachowicach-Wierzbniku, a jego historia sięga czasów końca XVII wieku.

Budowa tej świątyni miała miejsce w latach 1681-1688, a ceremonia konsekracji odbyła się w 1741 roku, której dokonał sufragan krakowski, Michał Kunicki.

Wielokrotne zmiany i modernizacje budowli miały miejsce w różnych okresach, m.in. w latach 1881–1912, 1929–1937, 1937–1951 oraz 1984–1989.

Terytorium

Do wspólnoty parafialnej przynależy szereg ulic i miejscowości w obrębie Starachowic oraz okolic. W szczególności są to:

  • Al. Armii Krajowej,
  • Bajana,
  • Ciasna,
  • Cyrkowicza,
  • Cysterska,
  • Czerwonego Krzyża,
  • Głogowa,
  • Górna,
  • Gruntowa,
  • Iłżecka,
  • Jasna,
  • Kilińskiego,
  • Kochanowskiego,
  • Kolejowa,
  • Kościelna,
  • Kościuszki,
  • Kraszewskiego,
  • Kręta,
  • Krótka,
  • Kwiatowa,
  • Medyczna,
  • Młynarska,
  • Niska,
  • Owocowa,
  • Przyjazna,
  • Reja,
  • Reymonta,
  • Rynek,
  • Sienkiewicza,
  • Skałka,
  • Słoneczna,
  • Słowackiego,
  • Spółdzielcza,
  • Staropolska,
  • Starowiejska,
  • Targowa,
  • Waryńskiego,
  • Wigury,
  • Wojska Polskiego,
  • Wysoka,
  • Zacisze,
  • Żwirki,
  • a także miejscowość Lipie.

Proboszczowie

W historii Parafii Świętej Trójcy w Starachowicach, liczni proboszczowie odgrywali kluczową rolę w jej rozwoju oraz duchowym kształtowaniu wspólnoty. Poniżej przedstawiamy sylwetki duszpasterzy, którzy pełnili posługę proboszcza w różnych okresach czasu.

  • 1921–1929 – ks. Dominik Ściskała,
  • 1929–1936 – ks. Stefan Świetlicki,
  • 1936–1951 – ks. Jan Lipiński,
  • 1952–1956 – ks. Franciszek Chlebny,
  • 1956–1978 – ks. Roman Ścisłowski,
  • 1978–1982 – ks. Wiesław Gintowt,
  • 1982–2010 – ks. kan. dr Tadeusz Czyż,
  • 2010 – nadal – ks. kan. Edward Andrzej Rdzanek.

W tym kontekście warto również zwrócić uwagę na plebanów oraz prepozytów, którzy pełnili swoje obowiązki w XVII i XIX wieku. Ich wkład w życie parafii i lokalnej społeczności był nieoceniony.

Zasłużeni kapłani związani z parafią

– W roku 1747 proboszczem Parafii pod wezwaniem Świętej Trójcy był Jacek Jabłoński, mnich benedyktyński Ordinis Sancti Benedicti – OSB. Urodził się on na przełomie XVII i XVIII wieku, żył w pierwszej połowie XVIII wieku, a swoje dni zakończył około 1750 roku. Był autorem ważnego dzieła dla Klasztoru Benedyktyńskiego, które nosi tytuł:

„Drzewo żywota z raiu. Naprzód na Górze Jerozolimskiey Kalwaryi, złośliwą ręką potym na Gorze Łysiec przez ręce Świętego Emeryka krolewica węgierskiego, roku pańskiego tysiącnego szostego, przesadzone; Nieustannemi Cudami, y Łaskami kwitnące, we wszelkich przypadkach ludzkich zdrowy Owoc, Pociech y Ratunku, rodzące; Pod strażą Zakonikow Oyca S. Benedykta Kongregacyi Polskiey Benedyktyńskiey, zostaiące, Teraz Nowo Historycznie Opisane. / Przez X. Jacka Jabłońskiego, tegoż Klasztoru S. Krzyża Professa. Proboszcza S Michała w Słupi, Na zgłodniały ludzki apetyt, y na posiłek pospolity, do Druku podane. Mnie się tylko przynależy szczycic vv krzyżv Pana naszego Iezv Christa Zbavviciela na Gorze Lysey” zostało wydane w Krakowie, prawdopodobnie w 1736 lub 1737 roku. Dzieło to jest całkowicie napisane w języku polskim, z tekstem łacińskim jedynie w cenzorskich aprobatach kościelnych.

Jacek Jabłoński publikował swoje prace jako Drzewo żywota z raiu, co podkreśla znaczenie jego działalności dla benedyktynów. Książka ta została opublikowana przez Jakuba Matyjaszkiewicza.

– Dnia 23 maja 1912 roku, na mocy decyzji J.E. biskupa Mariana Ryxa, nowym proboszczem w Wierzbniku został ksiądz Bolesław Sztobryn, który był aktywnym społecznikiem oraz działaczem na rzecz niepodległości, a także członkiem Tymczasowej Rady Stanu w Królestwie Polskim. Po zakończeniu służby wojskowej, został kapelanem wojskowym.

Ksiądz Sztobryn, z pełnym zaangażowaniem, wstąpił do zakonu Karmelitów bosych w Czernej koło Krakowa, przyjmując imię zakonne o. Terezjusz od św. Józefa 25 czerwca 1921 roku. W roku 1923 przeniesiony został do Wadowic, a później do Lublina. 31 grudnia 1923 roku dotarł do klasztoru w Berdyczowie, gdzie pozostał do końca swojego życia i tam też został pochowany.

Oceń: Parafia Świętej Trójcy w Starachowicach

★★★★★
Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:20